Η πόλη του Γυθείου

Η μεγαλύτερη πόλη της Μάνης, με καταγωγή από την αρχαιότητα, ο μύθος- κατά τον ιστορικό Παυσανία- λέει ότι το Γύθειο κτίστηκε από τον Απόλλωνα και τον Ηρακλή μαζί, σαν σύμβολο της συμφιλίωσής τους μετά από μια διαφωνία που είχαν. Εδώ είχαν βρει καταφύγιο ο Πάρης και η Ωραία Ελένη του Μενελάου, πριν φύγουν για την Τροία. Υπήρξε και λιμάνι για τους δαιμόνιους Φοίνικες εμπόρους.

Στα ρωμαϊκά χρόνια ήταν μεγάλο εμπορικό κέντρο. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επανάσταση του 1821 και προσωπικότητες του τόπου συνέβαλαν στη διαμόρφωσή του. Η πόλη έχει χαρακτηριστεί διατηρητέα και σ' αυτό οφείλει τον αναλλοίωτο χαρακτήρα της με τα νεοκλασσικά κτίρια.

Κτισμένο στην πλαγιά του όρους Λαρυσίου (Κούμαρος), με όλη την ιστορική διαστρωμάτωση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ορατή σε μνημεία της πόλης, με το φάρο στην άκρη του μικρού νησιού Κρανάη και την δαντελωτή ακτογραμμή , αυτή η πόλη θα σας μαγέψει.

Περπατήστε την και θαυμάστε τα νεοκλασσικά κτίρια, τα γραφικά δρομάκια, δοκιμάστε τις νοστιμιές της Μανιάτικης κουζίνας. Μη χάσετε την ευκαιρία να γευθείτε φρέσκο ψάρι και θαλασσινά , ή απλώς πιείτε τον καφέ ή το ποτό σας απολαμβάνοντας την θαλασσινή θέα και αύρα.

Τα ερείπια της αρχαίας πόλης του Γυθείου, βρίσκονται στο βόρειο τμήμα της πόλης. Εκεί σώζονται ακόμα ψηφιδωτά δάπεδα, υδραγωγείο, ναός των αυτοκρατόρων Αυγούστου και Τιβερίου, λουτρά και θέατρο.

Στον πέτρινο πύργο Τζαννετάκη Γρηγοράκη, που κτίστηκε τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας, φιλοξενείται σήμερα το Ιστορικό Εθνολογικό Μουσείο Της Μάνης. Το Παρθεναγωγείο κτίστηκε το 1886 από τον Τσίλερ, όπως και το Δημαρχείο , το 1891. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται μέσα στο κτίριο του Δημαρχείου θα βρείτε τη συλλογή με τα ρωμαϊκά εκθέματα. Από το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων που βρίσκεται στην κορυφή του όρους Κούμαρος, απλώνεται στα πόδια σας όλη η θέα του Γυθείου και του Λακωνικού κόλπου.

Μονεμβάσια

Μια ώρα δρόμος (54 χλμ.) ανατολικά, είναι μέχρι την μαγευτική Μονεμβασιά, με το Μεσαιωνικό φρούριο . Σκαρφαλωμένη στην κορυφή ενός λόφου ύψους 300 μέτρων, η Μονεμβασιά σαν πέτρινο πλοίο, ατενίζει το Μυρτώο Πέλαγος. Μόνη της σύνδεση με τις ακτές της Λακωνίας είναι μια λεπτή λωρίδα γης που αποτελούσε και τη μόνη έμβαση στο βράχο.

Σήμερα, η Μονεμβασιά διατηρεί τη φρουριακή της αρχιτεκτονική. Λιθόστρωτα καλντερίμια, στενά, οδηγούν τον επισκέπτη ανάμεσα σε βυζαντινές εκκλησιές, αρχοντικά, υπέροχα σπίτια που κρατούν κάτι από τη μεσαιωνική τους παράδοση. Ανηφορίζοντας προς την πάνω πόλη, οι πύργοι και η κατοικία του Βενετού κυβερνήτη δεσπόζουν ακόμα εντυπωσιάζοντας με την επιβλητική παρουσία τους. Δίπλα της, η νέα πόλη απλώνεται όμορφη και φιλόξενη, παρέχοντας άρτιες τουριστικές υποδομές.

Ολόκληρη η πόλη της Μονεμβασιάς είναι ένα πραγματικό αξιοθέατο. Αξίζει όμως να προσέξετε την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, οκταγωνικού ρυθμού, η οποία χτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Ανδρόνικο το 12ο μ.Χ. αιώνα, μετατράπηκε σε καθολικό ναό από τους Βενετούς και σε τζαμί από τους Τούρκους αλλά διατήρησε μέχρι σήμερα όλη της την αρχοντιά.

Μπορείται να επισκεφθείτε και το εξαιρετικό σπήλαιο της Καστανιάς, το απολιθωμένο δάσος της Νεάπολης και την μαγευτική Ελαφόνησο, στη συνέχεια της διαδρομής στα βορειοανατολικά του Γυθείου.

www.kastaniacave.gr/el/operating-schedule/

Μυστράς

Στον Ταΰγετο και κοντά την αρχαία Σπάρτη, 47,4 χλμ. από το Γύθειο, βρίσκεται και η οχυρωμένη πολιτεία με τα Βυζαντινά ανάκτορα του Μυστρά, μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Ο Μυστράς υπήρξε περίφημο πολιτικό και πνευματικό κέντρο της ύστερης Βυζαντινής περιόδου, το οποίο αναπτύχθηκε μετά την Δ΄ Σταυροφορία (1204) και την μετάθεση του κέντρου των ενδιαφερομένων της αυτοκρατορίας από τις ανατολικές στις δυτικές επαρχίες της.

Σήμερα, καθώς ο επισκέπτης θα διασχίσει την πύλη του κάστρου, μπορεί να ακολουθήσει μία από τις πολλές προτεινόμενες διαδρομές. Ο δρόμος του θα τον οδηγήσει δίπλα σε σημαντικά μνημεία, κοσμικά και εκκλησιαστικά, που καταγράφουν ως αδιάψευστοι μάρτυρες την ιστορία του τόπου.

Ξεκινώντας από την πάνω Πύλη, με τη είσοδό του, θα δει το ναό της Αγίας Σοφίας, του παρεκκλησιού των Παλατιών, το συγκρότημα των Παλατιών, από τα ελάχιστα σωζόμενα σήμερα παγκοσμίως. Θα συνεχίσει έως το Μοναστήρι της Παντάνασσας, αφιερωμένο από τον Πρωθυπουργό του Δεσποτάτου, Ιωάννη Φραγκόπουλου, στην Θεοτόκο, την Περίβλεπτο, τον περικαλλή ναό δίπλα από τα τείχη, το Μοναστήρι του Βροντοχίου με τα δύο Καθολικά και τα ίχνη της σημαντικής βιβλιοθήκης του και τέλος, τον Μητροπολιτικό ναό, αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο.

Στην κορυφή της καστροπολιτείας δεσπόζει το Φράγκικο κάστρο που προσφέρει μια πανοραμική θέα της πεδιάδας της Λακεδαίμονος αλλά και του ορεινού όγκου του Ταϋγέτου.

http://odysseus.culture.gr/h/3/gh355.jsp?obj_id=2397

Στη Βάθεια

Η Καστροπολιτεία της Βάθειας -ονομαστής από τα μέσα του 16ου αι.- είναι το πιο γνωστό χωριό της Μάνης, από αφίσες και καρτ ποστάλ. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό, χτισμένο πάνω σε έναν λόφο, με πυκνή δόμηση και επιβλητικούς διαδοχικούς πύργους, κάποιοι των οποίων ενοικιάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 70 για διάστημα 20 ετών . Οι πύργοι λειτούργησαν ως ξενώνες για κάποια χρόνια, δίνοντας και πάλι ζωή, στο ερειπωμένο χωριό. Όμως στα τέλη του '90 οι πύργοι επέστρεψαν στους ιδιοκτήτες του, οι οποίοι βρήκαν δυσβάστακτο το κόστος συντήρησης, με αποτέλεσμα η πανέμορφη Βάθεια να ξαναερημωθεί.

Είναι μοναδική ευκαιρία να συνεχίσετε τη διαδρομή σας στον ιδιαίτερης ομορφιάς Γερολιμένα -τον "ιερό λιμένα" κατά τους αρχαίους- και στο ακρωτήριο Κάβο Γκρόσσο.

Τα Πηγάδια του Παυσανία

Ο Πύρριχος είναι ένα από τα χωριά που αναφέρονται στα «Λακωνικά» από τον αρχαίο περιηγητή Παυσανία, ο οποίος πέρασε από αυτά τα μέρη τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Εκτός από δύο ιερά, της Αστάρτειας Αρτέμιδος και του Αμαζόνιου Απόλλωνα, που σχετίζονται με το πέρασμα των Αμαζόνων από την περιοχή, ο Παυσανίας κάνει αναφορά και στα πηγάδια του χωριού, δύο έκτων οποίων εξακολουθούν, σύμφωνα με τους ντόπιους, να λειτουργούν ως σήμερα.

Σπήλαιο Διρού

Το σπήλαιο του Διρού χαρακτηρίζεται ως το ωραιότερο λημναίο σπήλαιο του κόσμου. Αποτελείται από επιμέρους σπήλαια: η Γλυφάδα, η Αλεπότρυπα και το Καταφύγι έχουν το καθένα τη δική του ιδιαίτερη αξία. Κάτω απ' τα μανιάτικα χώματα κρύβεται μια ανείπωτη ομορφιά. Η εξερεύνηση του σπηλαίου ξεκίνησε στο 1949 από το ζεύγος των σπηλαιολόγων Ιωάννη και Άννας Πετροχείλου, της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας. Το σπήλαιο αποτελείται από σταλακτίτες και σταλαγμίτες, και παλαιότερα ήταν χερσαίο, όμως με την πάροδο των αιώνων η στάθμη του νερού της θάλασσας ανέβηκε, έτσι και οι σχηματισμοί των σταλακτιτών μοιάζουν με λευκές κολώνες που βγαίνουν μέσα από το νερό.

Όσες φορές και εάν επισκεφθεί κανείς τα σπήλαια Διρού δεν χορταίνει το μάτι του να παρακολουθεί με θαυμασμό, για το τι του έχει προσφέρει σαν δώρο η φύση. Για 45 λεπτά σε μια διαδρομή δαιδαλώδη, ο επισκέπτης μένει άφωνος.

Το Νεολιθικό Μουσείο Διρού περιλαμβάνει ευρήματα από το Σπήλαιο Αλεπότρυπα, το οποίο ήταν κατοικίσιμο τουλάχιστον από το 5300 π.χ.

https://diros-caves.gr/contact/

Η Βυζαντινή Μάνη

Οι Βυζαντινές εκκλησίες της Μάνης, ακολουθούν διάφορους αρχιτεκτονικούς τύπους, από απλοί δρομικοί ναΐσκοι μέχρι εκκλησίες σταυροειδείς εγγεγραμμένες με τρούλο. Πολλές από αυτές ακολουθούν το μεσοβυζαντινό σύστημα της πλινθοπερίκλειστης τοιχοποιίας, ενώ σε κάποιες έχουν ενσωματωθεί αρχιτεκτονικά μέλη από αρχαία ιερά.

Διαφορές υπάρχουν και στην αγιογράφησή τους, καθώς ενώ συνήθως οι τοιχογραφίες τους είναι έργα ντόπιων «λαϊκών» ζωγράφων, σε κάποιες περιπτώσεις η ποιότητά τους μαρτυρά το χέρι δόκιμων καλλιτεχνών, που πιθανότατα μετακλήθηκαν από άλλες περιοχές.

Παναγία η Οδηγήτρια ή Αγήτρια στη Μάνη

Ο ναός της Παναγίας Οδηγήτριας ή Ανήτρια, όπως την αποκαλούν οι Μανιάτες είναι χτισμένος σε μια κοφτή ορθοπλαγιά στους γκρεμούς του Μεζαλίμονα, ο οποίος είναι ο πρώτος κόλπος δυτικά από το Τηγάνι.

Από το εσωτερικό του ναού ακούγεται το βογκητό του νερού και από το προαύλιό του η θέα προς το ακρωτήριο Τηγάνι είναι μοναδική. Η Αγήτρια είναι ένα από τα πιο όμορφα βυζαντινά ξωκλήσια. Είναι ναός βυζαντινός σταυροειδής με τρούλο, ιδιαίτερα χαριτωμένος, με υπέροχα μαρμάρινα ανάγλυφα, κίονες και σκαλιστά μοτίβα πουλιών στο πάτωμα. Έχει κτιστεί δίπλα σε σπήλαιο και χρονολογείται στα 1200. Οι αγιογραφίες είναι ξεθωριασμένες, αλλά υψηλής τέχνης. Οι παλαιότερες βρίσκονται στο νάρθηκα και λίγες στο ιερό, αλλά υπάρχουν και νεότερες αγιογραφίες του 1808.

Το τέλος του κόσμου

Tο Ακροταίναρο ή Κάβο Ματαπάς, από το αρχαίο «Μεταπέα Άκρα» στην αρχή του, σχηματίζει έναν στενό «λαιμό» μια λωρίδα γης που «συμπιέζεται» από τον όρμο Πόρτο Μαρινάρι στα δεξιά (δυτικά), όπου Βρίσκεται ο οικισμός Μαρμάρι (αρχ «Αχίλλειος Λιμήν») με τρεις ωραίες αμμουδερές παραλίες, και τον όρμο Πόρτο Κάγιο στα αριστερά (ανατολικά), με τον ομώνυμο οικισμό αρχαία «Ψαμμαθούς».

Απέναντι και Βόρεια από το Πόρτο Κάγιο βρίσκονται τα ερείπια του κάστρου, που φύλαγε το «Λιμάνι των Ορτυκιών» (από το γαλλικό «Port aux Caill». Σήμερα τα τείχη του μπερδεύονται με τα πυργόσπιτα μικρού οικισμού Αχίλλειο. Ανάμεσα στους δύο όρμους πάνω σε έναν λόφο, στην τοποθεσία Χάρακες, δεσπόζει ο επιβλητικός πύργος Γρηγορακάκη.

Στη συνέχεια καθ' οδόν προς τα Κοκκινόγεια και το αρχαίο Ψυχοπομπείο το ακρωτήριο πλαταίνει. Στα αριστερά του δρόμου, φαίνεται ο όμορφος οικισμός Πάλιρος, κάτω από τον οποίο απλώνεται ένα τεράστιο «δίκτυο» με ξερολιθιές. Στο τέρμα του δρόμου, το παμπάλαιο έρημο εκκλησάκι των Αγίων Ασωμάτων, είναι κτισμένο με πέτρες από το αρχαίο ιερό του Ταινάριου Ποσειδώνα. Μερικές δεκάδες μέτρα στα αριστερά του ναού, δίπλα σε μια μικρή παραλία, μια σκαλιστή στα βράχια τάφρος. Θεωρείται ότι αποτελούσε μέρος του Ψυχοπομπείου, που ο Ηρακλής και ο Ορφέας κατέβηκαν στον Άδη.

Η σπηλιά που αποτελούσε την πύλη εισόδου στον Άδη παραμένει άγνωστη, αν και οι ψαράδες της περιοχής τη θεωρούν ότι είναι μια σπηλιά προσβάσιμη μόνο από θαλάσσης. Στα δεξιά του ναού των Ασωμάτων, ξεκινάει το μονοπάτι, το οποία μετά 45 λεπτά οδηγεί στον εντυπωσιακό φάρο του 1882, στο τέρμα της Μάνης, εκεί που το Αιγαίο συναντά το Ιόνιο. Κλείστε τα μάτια και αφεθείτε στη δύναμη που ασκεί το μυθικό τοπίο!

Αν πάτε πιο δυτικά θα συναντήσετε την Αρεόπολη , το Λιμένι και το Οίτυλο , στον παραλιακό δρόμο προς Καλαμάτα, επίσης υπέροχους προορισμούς.

Παραλίες

Υπέροχες και κρυστάλλινες παραλίες όπως της Σελινίτσας, που είναι μπροστά μας, το Βαλτάκι με την αμμώδη παραλία και θέα στο Ναυάγιο, το Μαυροβούνι, το Βαθύ, το Σκουτάρι, ο Αγερανός είναι πόλος έλξης για τουρίστες αλλά και για τη θαλάσσια χελώνα Καρέτα- καρέτα, λόγω τις καθαρότητάς τους. Το αποδεικνύουν και οι γαλάζιες σημαίες της περιοχής. Στην γύρω περιοχή δραστηριοποιείται και η οργάνωση για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας "ΑΡΧΕΛΩΝ".

Τα μεσημέρια στο Λακωνικό κόλπο, οι άνεμοι είναι ιδανικοί για wind-surfing. Οι λάτρεις του σπορ μπορείτε να νοικιάσετε εξοπλισμό ή να κάνετε και μαθήματα.

Τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα Κύθηρα και την Κρήτη.
Υπάρχει στο ξενοδοχείο η δυνατότητα διοργάνωσης εκδρομής για γκρουπ με λεωφορείο συνεργάτη, σε προορισμό της αρεσκείας σας. Απλώς αποφασίστε και δηλώστε το έγκαιρα.